Yahya Sinvar Şiiri - Cihad İslam Yılmaz

Gazze’nin bağrında bir yiğit doğdu,
Zulme karşı dimdik, eğilmeden durdu.
Yahya Sinvar’dı adı, direnişin sesi,
Mazlumun umudu, zalimin korkusu, nefesi.

Zırh değil, kefen giydi her sabah,
Kurşunlara karşıydı onun sabrı, ah.
Kardeşiyle omuz omuza, cihadın izinde,
Şehadeti seçti, Allah’ın rızasında gizlendi.

Analar ağlarken evlatlarına,
O, ümmetin evladıydı, siper olmuş canına.
Babalar toprağa verirken yiğitlerini,
O, toprağa düşmeden önce yazdı destanını.

Ey gaflet uykusundaki ümmet, uyan!
Sinvar’ın şehadetiyle silkin, ayağa kalk an.
Ebabiller beklenmez, sen ol taş atan,
Zulme karşı dur, adaletle yanan.

Mescid-i Aksa’ya düşman postalı değdiğinde,
Sinvar gibi yiğitler çıkar, imanla serden geçtiğinde.
Namaz kadar farz olan cihadı unutma,
Evde oturmak değil, meydanda olmakla kutla.

Yahya Sinvar’ın destanı yazıldı kanla,
Şehadetiyle yandı yürekler, doldu imanla.
O, bir neferdi, ümmetin öncüsü,
Şimdi sıra sende, ey mümin, kalk ve yürü!