Yağmurun Son Damlasını Nereye Sakladın

İnsan bir kere ağlarmış baharın gidişine
Sonra mevsim dönmezmiş gerisin geriye
Sen bütün mevsimleri küstürdün kendine
Yağmurun son damlasını nereye sakladın

Gökteki bulutu sahipsiz mi sandın
Gök gürledi, şimşek çaktı, yıkıldı gök
Sâki ıslattı kurumuş dudakları
Yağmurun son damlasını nereye sakladın

Yeşermiyor yaprağı bile, kuru dalların
Önüne geçemiyorum sensiz yolların
Kalbi var kara gecedeki kara karıncanın
Yağmurun son damlasını nereye sakladın