Yağmurun Öpücüğü Şiiri - Serpil Koçar

YAĞMURUN ÖPÜCÜĞÜ

Penceremde sessiz bir yağmur,
Dökülür gönlümün ruhumun üstüne.
Her damla bir özlem fısıldar,
Adını anar rüzgârla birlikte.

Islak kaldırımlarda yürürken,
Ayak izlerim birleşir yağmurla.
Her damlası seni hatırlatır bana,
Düşen her damla kalbime dokunur usulca.

Gökyüzü gri uzun bir şiir gibi,
Seninle dolu hayallerimde.
Yağmur damlaları gözlerime düşerken,
Seni ararım her köşede sessizce.

Rüzgârla savrulan yapraklar gibi,
Savrulur içim, savrulur duygularım.
Ama her damla bir umut taşır yarınlarıma,
Seninle dolacak o güzel günlere dair.

Sen gelince yağmur başka yağar,
Ruhuma düşen damlalar sıcak olur.
Ellerimle tutamadığım bu sevgi,
Yağmurun kucağında serin olur.

Gecenin koynunda sessiz bir aşk,
Yağmurla fısıldar adını bana.
Her yıldız sanki senin gözlerin,
Parıldar uzaklarda, düşlerimde.

Bir şemsiye altında sen ve ben,
Dünya donar, zaman geçmez gibi.
Yağmur bizim şarkımızı söyler,
Ruhlarımız birleşir damlaların melodisinde.

Ve yağmur diner, ama kalır izleri,
Kalbimde senin adın gibi silinmez.
Her damla hatıra, her damla sevda,
Sonsuz bir senfoni, sana dair, bana dair.