Bulutlar, göğün derin mahzeninde toplandı,
gümüşten ordular gibi dizildi ufka.
Rüzgâr, uzak dağların doruğundan
yağmurun kutsal çağrısını taşıdı.
İlk damla düştü,
toprak serinledi,
kurumuş nehirler gözyaşlarını hatırladı.
Her damla, gökten inen bir müjdeydi,
her şıpırtı, hayatın yeniden doğuş ilahisini söyledi.
Ekinler başlarını göğe kaldırdı,
yapraklar secdeye vardı,
taşlar bile ıslandı sevinçten.
Dağların yamacında çiçekler açtı,
bin yıllık uyku,
yağmurun nefesiyle bozuldu.
Ve o an,
gökyüzüyle yeryüzü,
aynı dua içinde birleşti.
S.GÖL
Seyrani Göl
Kayıt Tarihi : 14.8.2025 06:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!