Anlatılan Bir Yağmur Hikayesiydi...
Dinledikçe ıslatan,konuştukça ağlatan cinstendi.
Bulut Kinini Kusuyordu Yaşama,
Her Damlada iniyordu ruhlarımızı birer birer.
Bir Birikintiden Sesleniyordu Çığlıklarımız,
Ufka Giden Gölegelerimiz Eksiliyordu...
Kızarmıştı Sözlerimiz Sinsice,
Avcumuzda Biriken Maskelerimiz Vardı.
Beklenen Bir insandı Belkide,
Son Seans Olsada,Gelmiyordu Görüş Günü.
Kaybolan Düşünlerimiz Agırlaşıyodu Yürüdükçe
ipte Bedenlerimiz Can Çekişiyordu...
Anlatılan Bir Yağmur Hikayesiydi,
Ve Hala...
Kahramansızdı...!
v
Cem Boran YılmazKayıt Tarihi : 12.11.2000 00:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!