Yağmurlarla Geleyim

Yağmurlarım yağar
Göğüs kafesine haps olur dolu dizgin duygular
Bir bulut olmuşumdur bilmeden
Ürkek ışıklı bir sokak lambası
Gece hiç eder ya herşeyi
Seni beni...
Gözlerim dolar
Üstüme üstüme gelir karanlıklar...

Bir şiir peydahlanır içimde ansızın
Gözlerin gelir aklıma,
Sesin, soluğun sonra
Yazsan bi dert yazmasan bi...
Kimki ölüm gibi seven bizi?
Bilmeyiz kimde ölüp
Kimde yittiğimizi?
Keşke hiç bilmeseydik,
Bilmediğimizi
Ya da yüksek bir dağda kimsesiz bir çoban olsaydık,
Belki daha az sorardık,
Sorguladıklarımızı.

Ben yağmurlarla geleyim yine,
Şiir miir derken girivereyim gönül evine,
Dağılır karanlığım,
Çirkinliğim biter.
Sen bilemezsin.
Sorgulamam belki bir daha hiçbir şeyi...

Mine Yılmaz Sevinç
21 Mayıs 2025
21:12