Yağmurda yürümeyi çok seviyorum,
Çünkü hiç kimse ağladığımı anlamıyor.
Gözyaşlarım, gökyüzünün unuttuğu dualar gibi,
Toprağa karışıp sessizce kayboluyor.
Şehir ıslanıyor, yollar titriyor,
Kaldırımların yüzüme düşen gölgeleri,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta