Yağmurda Kaldı Şiiri - Muhammed Yağmur

Yağmur yağıyordu,
Sen titriyordun…
Ellerin soğuktu,
Ama bakışlarınla içimi ısıtmıştın o akşam.

Bir adım yaklaştın,
Sanki dünya durdu,
Sesimiz yoktu…
Sadece kalplerimiz konuşuyordu sessizce.

Bir öptüm,
İkincisinde zaman kayboldu,
Sokaklar ıslaktı,
Ama biz kuruyduk birbirimizin teninde.

Kimse görmedi bizi,
Görmesinler de istedik belki,
Sadece yağmur tanıktı,
Ve o bile sustu gözyaşı gibi üzerimizden akarken.

Şimdi ne zaman yağmur yağsa,
Kaldırım taşlarına bakıyorum,
Belki hâlâ bir izimiz vardır diye…
Ama tek kalan şey
İçimde nemli bir sessizlik,
Ve adını her damlada aramak gibi tuhaf bir alışkanlık…

Yağmur yağıyor yine bu gece,
Sen yoksun…
Ama ben hâlâ utanıyorum,
O ilk öpücüğü bu kadar çok sevdiğim için