Yağmura inat gece

boşver yağmuru
gece yine kendi şehrinde
soluk alıp veriyor akşam sensizliğin krizinde
öyle yanmakta yıldızlar hiçliğin indinde

akşam serapları üzerimde
bir bulut gökyüzünü gizlemekte
bir veda havasıdır ölmenin üstüne
sana dönük yarın hiçlik içinde

bir iki kelime boşluktan hiçliğe gitmekte
boşver yağmuru yağmura inat gece
bir umutsuz yarın lehçede hece
uzakta bir gün benlikte bilmece

suskunluğun ardında sonsuz zerre
oysa yaşamak kılmışım seni sen gittikçe
mevsimler susmuş haince
şimdi gerçeğe inat gece

ey umutsuz uyku gitmiş gibisin gidebildiğince
ay çiçekleri güneşe dönmüş tezat ne dercesine
şimdi yağmura inat gece
sana inat zaman geçiyor sessizce