Yağmur Yağsın Şiiri - Seyrani Göl

Öyle bir yağmur yağsın ki,
Kuru bir ipliğim kalmasın.
Kırsın dalını budağını çiğdem çiçeğinin,
Ezilsin baharın saflığı, ses çıkarmasın.

Islansın ruhumun kaybedilmiş benliği,
Sel olup aksın köpük köpük,
Sırat köprüsünün altından,
Geçsin cehennemin suskun vicdanından.

Alıp götürsün içimdeki kini,
Karışsın toprağa en eski haykırışlar.
Hangi nefretlik günahı işledin ki sen,
Susuşun bile kan gibi damlıyor duvarlara.

Beyaz değil miydi bağına yağan kar?
Ne zaman karardı düşlerin rengi?
Kim öğretti sevdayı küle çevirmeyi,
Ve kim unuttu merhametin ezberini?
S.GÖL