Yıldırım aydınlatır ben yürürken önümü
Bir homurdanma gökte hatırlatır ölümü
Korkuya yürüyorum arkamda sen kalırken
Karanlık beni bekler hatırlatır gözünü
Yağmur yağıyor yaslı gözlerim daha yaşlı
Geçen her saat hasret yarın bugünden yaşlı
Bir ağaca sığındım yaprağı düşmüş kuru
Ben yitirmekten bıktım yağmur daha telaşlı
Hayalimde gözlerin esmer yüzün hoş tenin
Her halini yutkundun özümsemiş yüreğim
Bekledim yıllar yılı bir gün benim ol diye
Şu ömrümü yitirdim geleceğin yok senin
Ey gök beni durula aşktan sıyır kurula
Unuttur o sevdayı şu kalbimi parçala
Unutmak istiyorum onu çok seviyorum
Kıymetini bilmedi bilmeyecek hiç asla
Yeryüzünde harcanmış en büyük israf buymuş
Koca bir sevda büyüt kimseler görmüyormuş
Sevgi diyorum ya ben tanımadan bilmeden
Bu nasıl tutku suskun volkan kaynatıyormuş
Kayıt Tarihi : 29.5.2025 21:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!