10 Ekim 2004 İstanbul Beykoz
Aklar ağlıyor ağır sesiyle Üşüyorum, yağmur yağıyor ince gönül Bir düş gördüm gece vahşi kırlangıçlar ve ay Ala gözlüm, dağ çiçeği kokulu saçlım
Dağ yarılır cennet olur bir busesine Aklar ağlıyor ağır sesiyle Üşüyorum, yağmur yağıyor ince gönül
Bir düş gördüm içinde sen Bir yağmur ay-güneş Kollarında başım Bir buse geçer dudağıma çiğ...
(Serenay Özkan, Viata)
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta