Yağmur Üstü Kül Şiiri - Ali Haydar Çakta

I.

Gün
bir çığlık gibi başladı can.
Böyle yıllar
ve yollar boyu
koynumda
cehennemler büyüttüğüm
gecelerden kopan
bir çığlık gibi.

II.

Döndüm
yollarda
buğusu silinmiş bir bahar
ve köşe başlarında
birikmiş bir intihar.
Durdum
ayaza vurdum.
Kentin varoşlarına
hüzün akarken
doğrulup tarihin
en paslı yerinden
yağmurlar
ve küller üzerinden
(daha insanlar
gülüşler ardında
saklı düşüşlerde
yorgunken)
yüzümde bir alev dili
kan içinde terle
geçtim
en derin denizleri
ve dönüp işte
bu çığlık gibi başlayan günde
seyre daldım
bu yorgun dünyayı.

Ey insan!
sustu
gökyüzünün tüm şarkıları
ve sen
yitirdin
yeryüzündeki tüm notaları.

III.
Can
ömrümün en öksüz yanı
tut şu göğü ellerinle
ve dönüp işte
bu çığlık gibi başlayan günde