Yağmur Sandı Şiiri - Veysel Çakır

Ne denizin rüzgarı.
Ne de içi soğuk taşlar.
Üşütmedi incitmedi, senin kadar.
Ben turladım yaşlar aktı.
Yağmur sandı o an yollar

Sen bitirdin, sen yitirdin.
Sen getirdin hazanımı.
Perde çektin gözlerime.
Zindan ettin hayatımı.

Ezip geçtin silip geçtin.
Sen aşkımı bir hiç ettin.
İçim yandı, canım yandı.
Ruhum ateşlerde kaldı.

Öldürdün aşkı sevgiyi.
Hiçe saydın bu dostluğu.
Senden sora mümkün değil
Dolduramam bu boşluğu.

Kesip atsaydın keşke.
Tuz vursaydın basa basa.
Neler söyledin öyle.
Dil yarası bambaşka.

Bundan sonra mümkün değil.
Dil yarası geçer mi ki,
Zehir verdin içerime.
İlaç çare eder mi ki.