Gökte bir beyaz martı olmak isterdim,
Uçmak özgürce yoldaşım bulutlar arasında
Ne martı olabildim ben, ne de özgür
Kayboldum gözlerindeki aşkın en derin safhasında
Kitap kokulu bir ev hayal ediyorum
Seninle yaşayıp can bulup dirildiğim
Uyurken sen kokan bir yastık istiyorum
Kokuna sarılıp ruhumu teslim ettiğim
Ben de kumlara şiirler yazardım seni anlatan
Sen gibi yok olurdu bir ufak rüzgarda yazdıklarım
Kimi zaman deniz gelip bozardı dalgalarıyla
Ya da çiğnenirdi ayaklarıyla soysuz insanların
Hüzün doluyken mi yazılır şiir?
Ya da eşsiz bir güzeli severken.
İlhâmı nereden alır pir-i şâir
Manolya kokulu bir asil tenden
Kalbimi mühürledim Manolya
İçinde bir tek sen varsın
Her saniye dolaşırken sen damarlarımda
Bırak hücrelerimi aşkın sarsın
*
Nabzımı saydım bugün
Ruh-i mücerretini görüp melûl oldum dün
Susturdu figanıyla bendeniz aşık-ı nâlânı bile
Yüreğinin acısı nedir diye sordun vakt-i tün
Söyleyemem derdimi ben Tanrı Teâla'ya bile
Simsiyah bir gecenin kandiliydi şimşekler
Konuk etmişti ilhamı yağmurlar bana
Doğan bir duyguya kalkarken kadehler
Her lahza hasret türküsü vardı ruhumda
Kalemimden nice satırlar çıkardı sığmazdı ömürler
Ölü olan bir ruh nasıl uyansın?
Uyanan bedendir uykudan sadece
Günün nasıl geçti diye sorarsın
Sensiz tatsız ve sıradandı her gece
Sermest-i müdâm oldum
Görünce kadehimde didârını
Miyân-ı âşıkânda Ozan oldum
Tanrı Teâla vermeyince yârânımı
Bir İstanbul Mahallesi'nde buluşmuştuk seninle.
Hıızlı zamanı yavaşlatan adımların sessizliğinde,
Geçmişi hissettik muhallebiciye giderken
Çalan bir Suzidilara türkü vardı taştan plaktan
Ve duvarlarında Elifba ile tablolar hattan
Çıkıp bir Fransız restoranına gittik sonra.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!