Papağanlar her sesi taklit edebilir
Her renge aittir bukalemunlar
Ve göçmeye meraklı kuşlar
Biraz da insanı andırırlar
Bu cebir sevgilim ve biraz aritmetik
Bu kan kokan paslı bir şiir
İçimde bir yerler var sana anlatamam
İçimde bir dağ var onu bul ve kundakla
Ve benim şemsiyem kırıktır biraz
Yağmurun tenime açtığı yaraları kapatmaktan
Kirpiklerine cesetlerim asılı
Gözlerim yaşlı yalnızlığımdan
Sebebi yok ne, neyi, nedeni ve nasılı
Gözlerin yaşlı alacaklıyım bu dünyadan
Asılsız bir ihbar gibi karmaşa yaratan aklımda
Aklımda o gülüşün kalır geriye adından
Unuturum bile birden bire kanımda
Çiçekler açtıran o şarkının adını
Ve benim şemsiyem kırıktır biraz
Yağmurun tenime açtığı yaraları kapatmaktan
Seni dünyaya gülerken gördüm
Hiç değilse dedim
Bir işe yaradı şu yaşamak
Ve diyorum ki bir yaşamak;
Gecelere gidiyorum şimdi
Rotam ıssız-ıslak
Yalnızlığım bundandır kaptan
Gözyaşlarım bundan
Ve benim şemsiyem kırıktır biraz
Yağmurun tenime açtığı yaraları kapatmaktan
Unutmak kolay değil
Uzak kalmak bile imkansız
İçimdeyken sen bir inanç gibi
Yok etmek imkansız
Gözlerine bakarca saate bakmak da imkansız
Bakarsan ki elbet saat durmuştur
Sabah olup tükendiğinde yağmur
Belki o an benim de kalbim durmuştur
Ve benim şemsiyem kırıktır biraz
Yağmurun tenime açtığı yaraları kapatmaktan
Bahadır Çiftlikli
Kayıt Tarihi : 27.6.2022 23:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!