Yağmur Bir Aşk Melikesi

Biliyor musun Yağmur gözlüm
Şu an
Kuşlar konuyor pencereme özleminle yoğrulurken
Gidelim diyorsun elini uzatıp o kuşların yüreğinden
Götür diyorsun haritalara bakmadan al götür beni
Gözlerin öyle leylâ karası ki
Güneşim batacak sanıyorum gözlerini yumunca
Ama Sen...
Sen gülüyorsun usulca...

Bu sensiz dakikalar nasıl da katran karası
Nasıl da ağulu bir zambak sarısı
Haydi gel sevdiğim sarıl bana bir içli çocuk gibi
Gelişin öyle güzel ki
Bu sonbahar akşamı
Sanki bir kırlangıç uçması

Ne güzel bakıyorsun veralardan öyle
Yağmur tenli şiirler gibi hiç büyümüyorsun
Çocuk doğdun yüreğimde
Yine çocukça masum seviyorsun
Gülüşün yıldızlı bir umut sanki
Zerdüştleri iman ettiriyorsun

En güzel çiçekler sende açmış
Kuşlar meftun dallarına
Sen...sen nasıl da en kesif şairlerden çaldığım aşk yarası
Gönül heybemde taşıdığım türküler dolusu
Öylesine ceylan bakması
Umudun menzilinde yollar tükenirken
Zamanın kıskacında
Bu nasıl birden kardelen açması

Ahh yağmur gözlüm bu asrın çocukları değiliz biz
Geçmiş zamanlardan birinde bir aşkın meyvesiyiz
Adem'in dudağında....Havva'nın kucağında
Sana vuruluşumun izleri sol yanımda
Bu dumanlı ıslak havada toprak çağırırken beni
Hani şu masal varya...
Hayallerimdesin sanki Rapunzelin saçlarını uzattığı şatodasın
Sana kavuşmak için deryaları aşmışım...
Bekler misin beni yağmur gözlüm... bekler misin
Bak mevsim yine biz!..Geleceğim kapına mutlaka geleceğim bir sonbaharda... Apansız ve sessiz..

Yüreğinde ölesiye yaşamak isterken
Sen nasıl da çıldırasıya böyle Işık Hâlesi
Geceleri rüyalarımı bölüp bölüp kapısına koştuğum
Dudaklarımı ağzına dayadığım hayal çeşmesi
Duâ duâ secdelerde dilendiğim aşkın ilk hecesi
Ve sen yağmur gözlüm sen nasıl öyle..
Kendinden vazgeçip her an beni imar eden aşk melikesi...