Yarılır beynimin damarları; ben çıkarım.
Sen günlük didişmenle uğraş, hırsında boğul.
Bütün gün çalışkan, işlek sokakları arşınlarım.
Kasvetli, gri bulutlar çöker ışıklı İstanbula,
dönerim evime. Bütün macera burda ve şimdi.
Işık sızmayan, el değmemiş ormanlarda ürkek
gezinirim, iner deniz kıyısına pupa yelken ufukları
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta