Benim sevincim, benzersiz sevincim.
Kök vermiş gölgesi ufka değmiş.
Yalansız dolansız yemişli bir ağaç.
Taş değmiş düşürülmüş, dağıtılmış.
Gökten yere iner üç elma.
Kör bir aşığa sarmaş dolaş.
Kapmışım yalancılardan bir tohum.
Ölümlü dünya, ölümüne kan ter içindeyim.
Cılız otlar türemiş sol yanımda.
Hevesi kursağına dönmüş sevincim.
Artık aldatılmak istemiyorum.
Ondandır kimseyi sevmiyorum.
İcat edilmiş sevgiden ihanetler.
İçimde kalsın ki böyle sevincim.
Kenan Gezici 16/11/2025
Kayıt Tarihi : 16.11.2025 16:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!