Eskiden hatır, gönül ve neşemiz vardı,
Bu değerlerimiz kerpiç evlerde kaldı.
Yerini binalar, köşkler, yalılar aldı,
Şimdi ise mağrur, bencil, yabani olduk.
O dem havalar serin, kuyular derindi,
Evinde neyin eksikse, komşun verirdi.
Her akşam, evimize misafir gelirdi,
Haset, kıskanç ve yabani bir millet olduk.
Komşularla toplanır, pikniğe giderdik.
Herkes bir şeyler getirir, birlikte yerdik.
Ellerimizi açar dualar ederdik,
Nasıl böyle şer, geçimsiz insanlar olduk?
Milli, dini bayramlarda tek bir vücuttuk,
Şimdi şehirler boşaldı, denize koştuk,
Milli ve manevi değerleri unuttuk,
Nasıl oldu da biz, insanlıktan yorulduk?
Şimdi asık suratlı, selamsız insanlar,
Patlamaya hazır bomba, bütün çocuklar,
Edep, ahlak yoksunu mahalle, sokaklar,
Nasıl ve neden, biz böyle bir millet olduk?
2025
Kayıt Tarihi : 5.10.2025 20:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!