İşte şimdi yine bilmediğim bir yerdeyim,
Daha önce hiç değmediğim mevzulardayım.
Ve ıssız kaldırımlarda yürüyorum.
Sanki bir tek gökyüzü tanıdık o da renginden,
Kalabalıkların içinde yalnız bir yabancıyım.
Ey dünya insanları,
Ben sizin gülüşlerinize ait değilim,
Aklım da almaz kahkahalarınızı.
Yapmacık gülemem,
Öğrendikçe bazı şeyleri azalır gülüşlerim.
Ben neysem oyum, dertli ve gerçek.
Bir yanım sessizlik,
Bir yanım haykırış,
Kendi içimin en dar sokaklarında dolaşırım,
Bazen dağlar kadar dik,
Bazen bir çocuk gibi ürkekçe
Yabancısıyım ben buraların,
Tanımazsınız siz beni eminim.
Ama belki de asıl vatanım
Kalbimin en derin odalarında saklıdır.
Kayıt Tarihi : 23.8.2025 19:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!