“Yabancı mısın” dedi.
“Evet” dedim.
“Buraya mı”? dedi.
“Hayır” dedim. Hislerime, sevdiğim kadına, anneme, babama
Ve en önemlisi de kendime yabancıyım” dedim.
“Neden” dedi.
“Modern dünyanın bize sunduğu bu” dedim.
Çekip gitti…
Kayıt Tarihi : 16.5.2018 17:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Avrupa’nın 1950’lerdeki psikolojik durumunu şuanki Türkiye insanında görmek, çok da olağanüstü bir durum değil. Artık insanımızda bireysellik duygusu hakim. “Ben” kavramı önem kazanmış durumda.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!