Durduğun yerlerde oyalandım biraz.
Taşların şeklini,çiçeklerin rengini
hatta sana merhaba diyen kim varsa tanıdım biraz.
Sana tutundum önümde uçurumlar vardı .
Ruhumun sıkıştığı bu köhne yerde
seninle avuttum ,yosun tutmuş duvarlarımı.
Belki saymayı bıraktığım tren garında,
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta