Yabancı Şiiri - Yavuz Mercan

Halimiz hoş değil yaşlı gözümüz
Kimseye geçmiyor artık sözümüz
Benliğinden kopmuş kendi özümüz
Özümüz sözümüz bize yabancı

Kur'an'ı terketmiş yeni nesiller
Anneye babaya diyor fosiller
Abdestten habersiz bilmez gusuller
Banyomuz duşumuz bize yabancı

Batıdan alınır bütün fikirler
Faydasız çekilen dilde zikirler
Kullara yapılır sözde şükürler
Zikrimiz fikrimiz bize yabancı

Kimsenin derdini kimse dinlemez
Susarsa şairler bülbül inlemez
Uyursa hocalar bu feryat dinmez
Hocamız müftümüz bize yabancı

Nereye bu gidiş soran kalmadı
Ezanlar okundu duyan olmadı
Boşaldı camiler saflar dolmadı
Camiler mescidler bize yabancı

Ninnisiz büyüyor evde çocuklar
Anne çocuk bakmaz köpek kucaklar
İtlere barınak oldu ocaklar
Ocaklar kucaklar bize yabancı

Giyinik çıplaklar her yanı sardı
Üstünde incecik perdesi vardı
Giydiği elbise dardandan dardı
Oğlumuz kızımız bize yabancı

Kulaklar ezana kapalı duymaz
Camiye girerek imama uymaz
Alnını eğerek secdeye koymaz
Secdesiz alınlar bize yabancı

Gözgöze geliriz trende garda
Beraber içeriz kahvede barda
Şehvetle sarhoşuz çarşı pazarda
Gelenler gidenler bize yabancı