Bir podyumdayım yürüyorum tüm gözler üzerimde ama ben bir fotoğraf karesi olamıyorum o fotoğrafta arka planda flu çıkmış herhangi biri oluyorum. Bir yabancı...
Nereye gittiği belli olmayan , fotoğrafı çekenin bile fark etmediği o silik renkli görüntü...
Zifiri karanlıkta yürüyorum, el yordamiyla duvarlara dokunarak ışığı bulmaya çalışıyorum, bir yerlere çarpmamak için temkinli adımlar atıyorum , sonra aniden açılıyor ışık, ve ben karanlıkta çok yanlış yerde olduğumu anlıyorum...
Karanlıkta indigim basamakların bittiğini ; son basamağı boşluğa bastığımda ve korktugumda anlıyorum...
Yemyesil bir parktayim, içim kıpır kıpır
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta