Yabancı Şiiri - Barış Can Bıyıklı

Şehri sarıyordu kolları,
Artsızların telaşı.
Elleri cebinde olanların
Ayağında yük,
Başında bir fikir vardı.
Dalga geçmeyi çok severdi,
Özellikle Fransız Sokağı
Ve ekmek kokularında.
Göz çukurlarına düşebilirdiniz
Ve bu meşakkatli eylemlerden sayılmazdı.
Şehrin sabahı ve akşamı vardı.
Onun yoktu.
Aslında onun hiçbir şeyi yoktu;
Tartıda ağırlığı,
Yatağı, yorganı ve bir dirhem kumaşı.
Oysa şehir onundu belki.
Arnavut kaldırımlarını sahiplenebilirdi.
Ya da köşedeki bankı benden alabilirdi.
Yapmadı.
Neden yapmadı bilmiyorum.
Aslında çok da önemsemiyorum.
Geçti ve gitti.
Yalnız bir fikir bıraktı geride.
Bir fikir ki yaratabilirdi
Başka bir dünya, başka bir yerde.
Sevgili dostum dedi,
Gerek yok hiçbir şeye
Var olmayan senin içinde.
Böylece uzaklaştı yabancı.
Bıraktı ardında derin bir sancı.