Yabancı Şiiri - Haşem Baygümüş

yağmur tutardı ellerinde
bulutlar ona öykünürdü
gecesinden ıslaklık dökülürdü
camlarda damlalar bırakırdı
her damla binlerce düş kırığı
ve taze hatıraydı
su sesi birikirdi sesinde
gürül gürül konuşurdu
öyle derinden
öyle içten…

yalnız ve gizlice ağlardı
o insan selinde
ağlamak tek kişilik bir nöbettir
herkes ayrı tutar derdi
acının rengi yoktu ona göre
ve en çok gül kurusu severdi
adını hiç söylemedi
ben hiç sormadım, neydi
içimden geldiği gibi seslendim
içim lal, içim sessizdi
bitmesinden korkardım
çokça bakamazdım
bu yüzden yeterince tanımazdım
kimdi
kimi sevdi
hiç bilmedim
benim için manası neydi! ...