....
Kaplumbağalar gibi yürüdük, hep yaşamda,
Her yeri dümdüz ve yokuşsuz sanmıştık,
Zaman yer çekiminde sürekli dönerken,
Yıllar sanki önümüzde yok oluyordu,
Ağırca attığımız adımların altında ezilirken,
Bir akşam vakti, hiçliğim sonunda,
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta