Ufuk yeni umutlarla ışıldar,,
Yaban illerine göç katar katar.
Her bedende binlerce tohum filizlenir.
Sulak bahçelerde açmıştır şimdi güller.
Yaban iller, ne güzel iller! ! ! ! .
Pamuk mevsimi yollar,
Hep Çukurova'ya çıkar
Çadırlar kurulur,
Sıtmalı bataklıkta, yokluğa.
Burada doğaya ve doğana,
Hükmetmiş isli bir tandır,
Tende yamadır Güneş.
Güç ve yaban, pay etmişler,
Eti senin, kemiği benim.
Bir avuç suratlı umudu.
Çocuklar gülmeyi unutmuş,
Yaşama sevisini çalmış, milyon kere
Küçük incecik kanatlı bir sinek.
Bir soluk duyarım ensemde
Çaresizlik kokar,
Oradan.....
Kara kaplı bir sitemdir duyarım,
Bu iller ne yaman iller...
Pamuk mevsimi,
Sancılı bir türküdür.
Çukurova'da.
Nurhan Göktürk
(29.Şubat.1988/Niğde)
Kayıt Tarihi : 4.3.2006 14:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!