Ya-sin Şiiri - Hayrettin Korukcu 2

Ap açık bir öğüt ve delil,
Görmeyen çok, oldu zelil,
Bu yaşanan hakikat değil,
Uyduğun iblis arkasında.

Hak yol ve son Peygamber,
Dünkü münkir, bugün de benzer,
Güneş ve Ay bir menzile gider,
Görmez gözle, kalp karanlıkta.

Gece de gün de birer işaret,
Yokluğu var ‘Eden’ var elbet,
‘Kün feye Kün’ sırrında hikmet,
İdrak muhaldir, kibir deryasında.

Ya-Sin’ konulmuş adı, hürmetle,
Oku kainatı, büyük bir ibretle,
Hayr-i, anla! Bunca uğraş nafile,
Aldatır, oyalar, çamur batağında…