Ya Sevi Şiiri - Asena Emine Gençer

Büyük söz edemem artık sana,
Beni nolur bağışla,
Bu hayatlar bana fazla,
Aşk,sende kalsın,
Ya SEVİ..

Ne Basri ne de Semi,
Sendin her şeyi bilen,
Kördüğüm oldum, aç beni Ya Sevi..

Aslında, Sevi denen o gemiler,
Ne bizden demir aldılar,
Ne de bize yüzdüler,
Bizden aşk değildir geçen,
Hayatlarda geçer sevişim,
Zaman kumdan saat ve
Okyanusunda boğuldum,
Sev diye yine sana doğruldum,
İste bundandır kıyılarında bekleyişim;
Kokunu ruhuma nakşedişim,
İşte bundandır senden vazgeçisim,
Terk-i aşk-ı ilan edişim..

Beni affet,gidiyorum sevgili,
Bir gül olup sana tomurcuklanışım
Artık üzmesin hiç bir zaman seni.
Ben seni daimi övdüm,
Sar beni yine...Sensiz olmaz ya Sevi!

Yıktım kibritlerden evi,
Kumlardan kaleyi,
Ben seni herkesten çok öptüm,
Aç bağrını bana da artık Ya Sevi..!

Taştan çıkarıp ekmeğini yiyip,
Kaç yıllık hatırdan kahveni içip
O aşkın bezirgan kervanlarından geçip
Olmuşum sana bedevi,
Ben doğmadan yazgınla öldüm,
Ab-ı hayat ver bu topraklara Ya Sevi..

Öldürdüm ejderi,oydum devi,
Leyla değil yol oldum;
Mecnun değil, çöl oldum.
Bir yılan olup derinden
Kendimi sana soydum.
Demeden ne Alevi ne Musevi,
Ben seni herkesten çok sevdim,
Zülfikar ile kes beni ya Sevi..!

Baharıma güz oldun,
Birdin,birden bire yüz oldun,
Hep başka kollara yüzüyordun,
Okşamadan dağlardaki çiğdemi,
Koklayadan tendeki yasemini
Ben seni herkesten çok kıskandım
Akrebin kıskaciyla sar beni Ya Sevi!

Aslında, Sevi denen o gemiler,
Ne bizden demir aldılar,
Ne de bize yüzdüler.
Büyük söz edemem artık sana
Beni nolur bağışla,
Bu hayatlar bana fazla,
Aşk, sende kalsın,
Ya Sevi..