Ya Rab Şiiri - Turan Yükseloğlu

İnsana ruhundan üfleyensin,
Aklı-fikri de bizlere verensin,
Akıl gibi elle tutulmayan,..
Gözle görülmeyensin,
Kendinizi tanımanız yeterli,..
Beni bulursunuz diyensin,
Yarattığın insandan canavarlar;
Seni baba, kulunu oğlun,..
Bir de ruhuna sahip çıkıp,
Kulunu senin yerine koyarlar.
Uydurup Sana iftira atarlar,
Kitaplara konu yapıp satarlar,
Neymiş? İmtiyazlı kulunmuşlar,
Senin huzurunda bulunmuşlar,
Böylece Seni maddeleştirdiler;
Peygamberin; “biz de beşeriz..”
Dedikleri halde şirk koşanlar;
Seninle eşitleştirdiler.
Vadesi geleni sen öldürensin,
Öldürenlere sen ne dersin?
Azgınları tek helak edensin.
Bizi yeniden yaratman gerek,
Ruhunu taşıyan yürek gerek,
Kurt düştü, çökecek direk,
Galiba direğin değişmesi gerek.
Doğal afetler, toplu ölümler,
İkazlarını artık görmek gerek.