White Poet Şiirleri - Şair White Poet

Gözlerimden akacaktın dondun.
Sinir sinir sıktın içimi.
Ruhuma çöktün karanlık oldun.
Uykuma girdin, tehdit savurdun.

Acil, aldım kalemimi elime.

Korkularımda seviyorum seni,
Uykularımda gördüğüm meleği.
Küçük martıların simit annesi.
Anlayamadın mı daha dünyayı.

Büyük adamlar bağırıyorlar.

Karanlığın içinden çık yüzün görünsün.
Seni gören gözlerin ödülleri sözden olsun.
Gün ağarırken kalabalıklar gene dağılır.
Küçük dağlarınla yalnız kalırsın.

Karamsarlığın tapınağına umut kurban edilir.

Uyumamak tan yorgunum.
Uyanamamaktan,
Gerçek bu kadar acı olmazdı hani?
Uzakların kokusu bu kadar yakına gelmezdi?

Duymaktan yorgunum.

Turuncu tabutlar geçiyor önümden
Renklerinde tüm heyecanıyla
Genç ölenlere eskimiş öğütler
Hani bunlar korkmazlardı ölümden.

Turuncu bulutların yağmuru yalan oluyor

Bana inanamayacağım yalanlar söyleme.
Kendini benden önce kandır, kibir.
Susun sizde arsız duygular, beynime bağırma.
Bilin ki basit çocuk ucuz biridir.
Biridir,
Ateşlerde yürür de ağlamaz,