NURİ CEYHAN ALTUĞ / Nevşehir -1945
Vuslata hasret sevda, özüm közde pişiyor
Şu hayalin olmasa sensiz nasıl yaşarım
Yürek bir yangın yeri bedenimse üşüyor
…Küçücük bir ümit ver dünyaları aşarım.
Mevkuresi özeldir sığmaz hiç bir misale
Sevgi izafi kavram her duygu farklı olur
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bir şems-i Tebrizi sözüyle deteklemek istedim şiirinize yorumumu. Zira çok örtüştüğünü gördüm bu seri şiirdeki ruh haliyle.
Hüzün ki en çok yakışandır aşıklara. Yandık, yakıldık; ama hüzünden yana asla yakınmadık. Ne de olsa biz mahzun bir Peygamberin ümmeti değil miyiz? Hüzün taze tutar aşk yarasını. Yaramdan da hoşum, yârimden de.ŞEMS-İ TEBRİZİ...
kUTLARIM DEĞERLİ ŞİİRİNİZİ VE SİZİ ÜSTADIM. NİCELERİNE..SAYGIMLA...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta