Vuslat ve Varlık Şiiri - Seyrani Göl

Dedim, “Vuslat nedir?”
“Her şeyden geçip O’na varmaktır,” dediler.
“Sevenin aradığı,
Sevilene kavuşmak değil midir?” dediler.

“Dedim, dünyadan el çekmek mi gerek?”
“Elinden değil, gönlünden çek.
Zira gönlünde yer bulamayan,
Elinle neyi tutsan kayar,” dediler.

“Dedim, kalbimi nereye koyayım?”
“Sevgisini hak edene.
Ama en önce,
Seni yaratana,” dediler.

“Dedim, vuslat vakti ne zaman gelir?”
“Hazırsan, o vakit şimdidir,” dediler.
“Çünkü vuslat, bir anda olmaz;
Anda olanla olur,” dediler.

“Dedim, ben artık kimim?”
“Hiçliğe ermiş bir varlıksın.
Sende sen yok, O var,” dediler.
“İşte o an,
Gerçekten ‘sen’ olmuşsundur,” dediler.

“Dedim, yol bitti mi?”
“Yol bitmez,
Sadece yön değişir:
Dıştan içe,
Yarattıktan Yaratana doğru,” dediler.

Ve ben eğildim…
Gölge gibi yere,
Ama gönlüm göğe yöneldi.

Çünkü anladım ki:
Varlık bir emanet,
Hiçlik bir anahtardır.
Ve her kapı,
Ancak O’nun adıyla açılır…
S.GÖL