Vuslat Kapısı Şiiri - Yusuf Gül Gezgin

VUSLAT KAPISI

Ezeli bir aşkla kalbimiz çarpar,
Işık ne taraftan gelirse ordan.
Ateşi içinde ruhumuz parlar,
Ne doğu ne batı, bizde can bulur.

Yaratılmış her şey birliğin sesi,
Ne dilde ne tende ayrılık yatar.
Kötülük gelince titrer nefesi,
Her mazlumun derdi, bizde can bulur.

Bir katre sudan dağlara çıktık,
Gönül otağında misafir olduk.
Aşkın pınarından nasibi tattık,
Haktan gelen büyük nâr, bizde can bulur.

Dönüp de bakmayız geride kalana,
Hayat bir nefestir, durur zamana.
Sözümüz geçerli, yola gelene,
Gönülde açılan bağ, bizde can bulur.

Arifler mecliste dem çalar durur,
Sırlar perdesini usulca açar.
Gerçeğe talip olan yolu bulur,
Hakikatten öte sır, bizde can bulur.

Cihan bir denizdir, biz de bir sandal,
Her an değişiriz, tutmayız yas.
Ömür bir rüyadır, gölgedir hayal,
Bitmeyen bir sonsuz kâr, bizde can bulur.

Yedi kat semayı gözüyle görmüş,
Kırkların sofrasında lokmayı yemiş.
Düşünce deryasına kendini salmış,
O sonsuzluğa ait yâr, bizde can bulur.

Gezgin diyarında arayıp bulur,
Sohbetten irfana yükselir yolu.
Dünya bir geçittir, misafir kalır,
Menekşe kokulu taht, bizde can bulur.

YUSUF GÜL (GEZGİN)