Vuslat Kapısı Şiiri - İbrahim Yılmaz

Her şey tamam derken
Tamam olmayan
Her şeyi bozan
Bir gerçek geldi birden aklıma
Buz gibi kalbimde hissettim onu
Adı ölüm.

Tahtında 70.yılını kutluyormuş
Yaşayan zulüm abidesi
Elli üç ülkenin hakimi
On altı ülkenin kraliçesi imiş
Ama Allah katında ciğeri beş para etmezmiş
Bu kimin umurunda?
Zebaniler hakikati sorunca mezarında
Binlerce yerli çocuğu
Niçin katletti kraliçenin mankurtları diye
Kanada'nın kilise okullarında,
İşte o zaman
Günahlarının kefaretine
hiç bir şey vermeyecek fayda.

Hepsinin esamesi okunacak yüzlerine
Mahşerin dehşetinde yüzleri kapkara olacak
Her zerresi sorulacak gizli hesapların
O gün ister İngiliz kraliçesi ol
İster lord
İster arşidük
İster şehinşah
İsterse dağda çoban
Herkes eşit kalkacak mezarından
O günahları o gün kim aklayacak
Ebette narı cehennem paklayacak.

Kişisel değildir endişelerim
Seninle evreni kucaklar gözlerim
Ebedi ganimet içinde yaşar
Kainatın sırrını anlayanlar
O kadar sınırsızdır ki o ganimetler
Karun beni kıskanır o gün
Bir yetimi doyurduysam
Dünya bana her gün düğün.

Bir sineği yaratmaktan aciz beyinler
Yeryüzünde bozguncu tavırlarıyla
Kendilerini sanrı sanarak
Ne büyük yeminler ettiler,
Akasyalar gülüyordu tavırlarına
Her şeyin gizli sırrını
Doğadaki tüm varlıklar biliyordu
Yalnız o kalpsizler bilmiyordu
Var oluş gerçeğinin sırrını
İdraki olanlar hissediyordu.

Bilmem kaç trilyon yıl olmuş
Bu emanet dünyanın yaratılış yaşı
Hiç bir tarihi veri yazmamış
Dünyaya kazık çakanı
Yine de insan;
Serbest zamanlarında
Dünyayı baki sanarak
Ölüme meydan okumuş
Ne kadar da asidir insanoğlu
Sonunda imansız guruyla toprak olmuş.

Aşka aşık olanlar için
Ölüm vuslat kapısıdır,
Korkar mı ölümden
Bir rindin kalp atışı
İnsan-ı kamildir onun bakışı
Rind selam verir gibi geçer
Ebedi ecel kapısından
Bir rind için ölüm yoktur
Maddede mana hiç yoktur.

Vuslat kapısı;
Kainata açılan bir lahzadır
Bazıları için bir zindandır
Ahlakı yüzüne vuranlar için
Muştusu içinde bir ihtişamdır

Şubat 2022