Gül yüzlü cananım aşığım sana,
Hüzünlenen gül yüzüne vurgunum.
İsterim ki güller serem yoluna
Gülümseyen gül yüzüne vurgunum.
Gözlerin papatya kaşların bir yay,
Kıskanır elbette gökyüzünde ay.
Ne olur divaneyi köleliğe say
Hüzünlenen gül yüzüne vurgunum.
Ne güzel bir yazgı seni bulmuşum,
Eminim ki hakka yakın kulmuşum.
Aşkın ile ben yanmışım solmuşum,
Gülümseyen gül yüzüne vurgunum.
Tüm dünyayı sana vermek isterdim,
Varımı yoluna sermek isterdim.
Gül yüzünden güller dermek isterdim
Hüzünlenen gül yüzüne vurgunum.
Güzelim,sevgilim biricik yarim,
Aşkınla geçti ömrüm, bir ihtiyarım.
Rahmeti ölsem de senle yaşarım,
Gülümseyen gül yüzüne vurgunum.
10.09.2011-Turhal
Bilal BengüKayıt Tarihi : 11.12.2011 23:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir sonbahar akşamının geç saatlerinde,dairemizin bana bir furbol sahası kadar geniş görünen kocaman salonun bir köşesinde, oyuncak gibi duran kanepede uyuyakalmış olan eşimin,uykusunda gördüğü bir düşten kaynaklandığını sandığım bir hüzünlenmesini,ardından bir sevinç yansıması olan gülmsemesini seyrederken,onu ne kadar çok sevdiğimi düşünürken, bu dizeler beynimden dışarı fışkırıvermişti.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!