Vurguni’ye Şiiri - Abdullah Odabaş

Kısmet oldu Vurguniye kavuştum,
Ne çare derdine deva bilmenem,
Açmadı sırrını etmedi ifşah,
Ne çare derdine deva bilmenem,

Aslında muhtacım ben de himmete
Muhtaç olan kadir olmaz himmete,
Şemsi tebriz eden ermiş himmete,
Ne çare derdine deva bilmenem,

Destanında bize serpmiş haylı su,
Demedi ki; derdim şudur, arzum bu,
Derviş olan seherlerde çeker hu,
Ne çare derdine deva bilmenem,

İstedim ki tutuşalım elele,
Dost bağında dolaşalım güllere,
Vakti seher esip giden yellere,
Ne çare derdine deva bilmenem,

Sen bilirsen beni götür yüceye,
Elif be'den başlayım heceye,
Sabah erken kalmayalım geceye,
Ne çare derdine deva bilmenem,

Hayatı takip peşinde memat,
Fırsat bu fırsat demeyelim heyhat,
Dost ile başbaşa etmeli halvet,
Ne çare derdine deva bilmenem,

Meftuniyem çektim teslim bayrağın,
Vurguni bir geçer bende yaprağın,
Ömrün uzun olsun, cennet durağın,
Ne çare derdine deva bilmenem,