Vurdum düşlerimi bir akşam kızıllığına
Sonra da oturup sessizce ağladım
Sözler yetmezken beni anlatmaya
Önce kendimi yorgun bir şiire verdim
Ve sonra şiirimin içinde kayboluverdim
Vurdum düşlerimi bir gece yarısına
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta