Kendini bil! ..
Sevilmeden sevebileceğini
Ölümüne bağlandığın değerli hayatından bir gün nasıl vazgeçeceğini bil...
Her gece onun için dua edeceğini
Ve mutlaka sonunda yine kaybedeceğini bil...
Sevdiğini en sevdiğine kurban keseceğini
Kara kaşlı
Kara gözlü
Kara saçlı
Esmer tenli ölüm...
Ondokuz yaşında
Gelinlik çağında
Bakışları nasılda hipnoz ediyor
Nasıl beni benden alıp
Çekip gidiyor bilinmeyene
İz bırakmadan kayboluyor
Gözlerinin maviliklerinde
Sarı kız..
Beş vakitin en hüzünlüsüdür yatsı
Veda zamanıdır uyanıklığa
Ve ayrılık..
Hep zor gelir
Çok acı verir insana.
Oyunun kolsuz papazı
Derinliğin vefakar esmer kızı
Ecelin ası
Umudun aşık kralı
Ve bizler
Durmadan iddalaşmışız
Barış ve güven hissi veriyordu sureti
Beyaz ile maviydi kanatlarının rengi
Gökyüzünden bir parçaydı
Bulutlardı ham maddesi
Güneş ülkesinden kopup gelmişti
Ateşledi sözcüklerini
Son oturuşum !..
Ne sağıma
Ne soluma dönecek cesaretim var.
Tereddüt etsem ya da
Korkudan titresem
Kuyruklu yıldızlar misali
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!