Vijdanımın Acımasız Tokatları

Kazayla bir karıncayı ezdim!
Sevdiğim birini hırsıma kapılıp üzdüm!
O kuşun kırık kanadını iyileştiremedim!
Çocukların ölümüne engel olamadım! !
Anaların gözyaşlarını silemedim! !
Çok uzakta diye aç olanları doyuramadım!
Hapishane parmaklığına güvercin olup konamadım! !
Onun eline silah vereni boğamadım!
O tetiği çekmesin diye onu durduramadım!
Bu dünyayı değiştiremedim
Dünyanın ne içinde,,ne dışında kalabildim! ! !

Vijdanımdan
Korkunç
ürkütücü
canımı acıtan büyük tokatlar yedim..
Beynim parçalandı,,
yüreğim dağlandı,,
parmaklarım ellerim ve gözlerim işlevsiz kaldı,,
ayaklarıma inme indi..

Ruhum öyle can çekiştiki beni terketmek üzere! ! ! !