senin için kalemi son kez aldım elime
kapandı istemeden yuregim
nasıl gecti onca yıl,
bilsen sensiz senelerim
Her gün isyan etti çaresizliğe gözlerim,
evinin en kıymetli köşesinde
huzur veren bir çiçek işte ben o çiçeğim
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var