Vicdanını azat et Şiiri - Kamile Kaynak

Kendi ellerinle kendi sonunu yazarsın.
Ama bir dakika düşünüp de kabullenmezsin.
İnsan bir kere benim yüzümden dedi mi, kaldığı yerden devam edemiyor.
Sende bu hikayenin kötüsü beni yaptın.
Öyle olsun bunada eyvallah derim.
Peki kaybettiğin mutluluğu geri getirebildin mi?
Beni suçlu ilan edince o vicdanın rahatladı mı?
Şimdi dar geliyorsa o sokaklar, aydınlık değilse gökyüzün ve kesiliyorsa nefesin sebebi ben değilim.

Yanıyorsa yüreğin artık gülmüyorsa gözlerin ve solup gidiyorsa gençliğin sebebi ben değilim.

İçindeki acı zehir olup uykularından ediyorsa ve yaşlarla doluyorsa gözlerin.
Sende biliyorsun sevdiğim sebebi ben değilim.

İhanetin bedeli ağır olur demiştim.
Vicdanın rahat bırakmaz, gölge gibi peşinden gelir geçmişin.
Bu öyle bir ağırlık ki altında ezilip gidersin.
Her yürek bedel ödeyecek kadar cesur değildir.
Şimdi biraz dürüst ol korkaklığı bırak ve olan biteni kabullen.
Suçlu aynada ki suçlu sensin.
Artık bu acıdan kendini azat et.
Ben seni azat ettim sevdiğim.