İman yoksa kör, sağır, dilsiz vicdan,
Hep kendine merhamet, adalet vicdan,
İmanla hayat bulur yaşar, yaşatır vicdan,
İman olmasa, hayvani, zalim olur insan,
İmanla görür, duyar, hak arar vicdan.
İmanın yoksa neyin var, en fakir insan.
Ah, Günebakan! zamandan bezmiş,
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
Devamını Oku
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,




"İMAN İNSANI İNSAN EDER, İMAN-I KAMİL, AMEL-İ SALİH VE TAKVA İLE TAKVİYE EDİLİNCE DE, ONU BU DÜNYADA BİR MANEVİ SULTAN, BAKİ ALEMDE İSE CENNET VE CEMALULLAH İLE MÜŞERREF EDER."-Kelam-ı kibar-
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta