İman yoksa kör, sağır, dilsiz vicdan,
Hep kendine merhamet, adalet vicdan,
İmanla hayat bulur yaşar, yaşatır vicdan,
İman olmasa, hayvani, zalim olur insan,
İmanla görür, duyar, hak arar vicdan.
İmanın yoksa neyin var, en fakir insan.
Yağmurlar içinden ıslandım geldim
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Devamını Oku
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
"İMAN İNSANI İNSAN EDER, İMAN-I KAMİL, AMEL-İ SALİH VE TAKVA İLE TAKVİYE EDİLİNCE DE, ONU BU DÜNYADA BİR MANEVİ SULTAN, BAKİ ALEMDE İSE CENNET VE CEMALULLAH İLE MÜŞERREF EDER."-Kelam-ı kibar-
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta