Vicdan Şiiri - Şair Âhiri

Anlamak yaşamı içe girince
Kaybedip kendini bulandır vicdan
Zâlimin elinde mazlum görünce
Gözleri yaşlarla dolandır vicdan

Münafık yalandan gelir uzlaşır
Çevirir dümenler sonra kaynaşır
Hangimiz görürüz kimler paylaşır
Gönlünde genişlik olandır vicdan

Her şeyi beklemek olmaz tabipten
Dilemek gerekir önce nasipten
Farkımız kalmadı artık garipten
Ecdadın kadrini bilendir vicdan

Tatlıdır yaşamak bir bir banılır
Bazı engellere düşer yanılır
Dik duran gün gelir elbet anılır
Adam gibi adam kalandır vicdan

Şayet yolumuzda varsa amaçlar
Kasisler olsada düzdür yamaçlar
Çaresiz bekliyor bizi muhtaçlar
Ekmeği ikiye bölendir vicdan

İstese gönülden inan ulaşır
Yıllardır aynı tür maraz bulaşır
Âhiri’yim dağlar aşar dolaşır
İrkilip kendine gelendir vicdan