İnsanlık,Dost'luk, iyilik,kötülük her şey sahteymiş,
Dost bildiklerim sadece kafamdaki hayalmiş.
bunca birbirimize muhtaç'ken Dünya'da,
Bunu anlamakta zorlananlar zorbaymış.
Sen! Ey resül,
Sen! hoş geldin.
Sen! Resülallah'sın,
Sen! mekkede,
Sen! medinede,
Sen ! Nurullah'sın.
Yine böyle bir gecey'di,
Alem kan ağlıyor'du,
Dağlar taşlar feryat ediyor'du,
Bir müjdeci bekleniyorken,
Sen geldin bizlere,
Hoş geldin ya rasülallah,
Mekke şehri kabetullah,
Her daim kılınır salah.
Çift deyil o tek bir ilah
Mahbubuna illallah.
Geldim yüzüm sürdüm sana,
Naz etme ey sevgili gel artık vakti seher,
Beklemekten usandım,beklemek sana değer.
Yollarını gözler'ken yoruldum düştüm bitap,
Sana elbet ulaşır yaptığım bunca hitap.
Benim sevgili dost'larım,
Gelin bade'den içelim,
Hak hüda'ya inana'rak,
Gelin ukba'ya gidelim.
Gönül'den hak'ka taparak,
Dostluğuna kandım,gerçek sanarak,
Günlerim geçmiş meğer hep aldanarak,
Gerçek yüzün buy'du demek şimdi anladım,
Ömrün dosta yansın, dost bulamayarak.
Gerçekten hayret ediyorum, dostlarıma ne oldu?
Ben karanlıktaydım,ama onlar ortada yoktu.
Koşuşuyordum şu dos'tan bu dosta ama nafile,
Tek,tek kapılar suratıma kapanıyordu; Doslarım kaçıyordu benden,
Ben'se onlara doğru koşuşuyordum inadına ne fayda.......
Karanlığın ortasında kala kalmıştım artık güneş açmayacakmıydı:
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!