Adaşım veysel dostun gerçektir
Mahşer'de hak seni diriltecek'tir,
Aşık olan senden feyiz almış'tır
Gerçek yarim toprak hep diyecek'tir.
Senin sadık yarin kara topraktır,
Sensiz geçen günlerime kahreden ben,!
Sen hiç umursamadan yaşıyorsun, beni,
Hayatın ızdırabını tadan ben!
Sen dünyasız'mı sandın yaşayan garip beni?
Ey beni bağrına basan çilekeş annem,
Sensiz geçen bu bayram ilk deyil!
Geçen bayram'da yoktun aramız'da,
Bayramlar artık sen'siz geçmek'te,
Resmine baktığım'da göz damlacıklarım,
Karartıyor gözlerimi,artık sen yoksun!
Hayatım karanlık,zamanım yok benim,
Kapındayım kime gideyim sen varken;
Ellerim titriyor,dermanım yok benim,
Muhtacım ben, kimden isteyim sen varken.
Kahreden dünyanın zindanındayım,
İmralı'nın sakini vahşi apo zalimi,
Gülüyorsun belkide görün'ce bu halimi.
Zincirini koparsan belki'de ısırırsın
uyuz bir it misali ısırma mehmedimi.
Leş kargası misali dostların gezer dağda,
İnsanlık perişan, güven kalmadı,
Zaman kötü olmuş bu ahır zaman,
Dost,dost'tan kaçıyor insaf kalmadı,
Ellere tutulmaz bu ahir zaman
Kimi kurnaz olmuş,kimisi cambaz,
Zulüm arşa dayanmadan,
Müslümanlık yok olmadan,
Nefsim narına yanmadan,
Kurtar bizi yetiş yarap!
Dünyanın düzeni yalan,
Bir karanlık peydah olur yıldızlar kayınca,
Ardın'dan karanlık çöker üzerimize yıllarca.
Teker, teker kaysalar bile yıldız'lar,
Onlar zaten semadayken'de yalnızdılar.
Bir çember etrafın da dönerken
Kıskaca alındı bu nefsim,
Yıldızlarım tek tek sönerken,
Güneşle tutuklandı, bu nefsim.
Tek bir çığlık attığım anda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!