Yalnızlığım bütün sokaklarına sinmiş bu şehrin
Köşe başındayım sensizliğin
Kırık dökük pişmanlıklar yüreğimde
Yürüyorum karanlık sokaklarda sana doğru
Bütün umutsuzluğuma inat
Yine seni, yine seni arıyorum.
Sevgili arkadaşım
Senin olduğun ülkenin
Bulutları hep ağlıyormuş
Haberler öyle geçiyor
Her tarafı sular seller basıyormuş
Nehirler, ırmaklar dolup taşıyormuş
Yenidünyaya gelmiş bir yılın ilk günü
Hiçbir değişiklik yok eski yılın son günü
Belki ararız günler geçtikçe dünü
Seni arıyorum dolaşıyorum çölü
Mevsim kış yüreğim sonbaharda
Bir sevda geldi başıma dört gün önce
Anadolu’nun bağrından kopup
Aramadan atama ile tepeden inme
İhtiyaç olmasa kabul eder miydim?
Yalnızlığımla baş başa yıllarca
Ben Anadolu yum
Yüreğim Marmara denizi
Damarlarım dan biri
İstanbul boğazı
Diğeri Çanakkale
Başım Trakya
Bu gece yine anılarım depreşti
Geçen sene kasımda kapattığım
Bir kenara fırlattığım cebim elimde
Açayım dedim açamadım pin dedi
Bütün ihtimalleri denedim
Sonuç mavi çıktı
Son günlerin
Son şiirleri bunlar
Yakında yolculuk var
İki yol var önümde
Kasımın son gününde
Biri dümdüz diğerinde yokuş var
Bu gün bir şarkı duydum
Şehrimin parkından geçerken
Durup dinledim, dinlerken daldım
Seninle oturduğumuz yere yakın
Senden sonra hiç oturmadığım
Sen yoksun ya yine oturmadım
Umutlar tükenince
Mektuplar kesilince
Umuda giden gemiye binince
El salladım veda ya
Tek tek kucakladım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!