Vesselam Şiiri - Adem Tuna

Doğru yolda kişi, bir timsâl-i Elif.
Kişinin işine göre doğru da muhtelif.
Yolda bolca iniş görenler bayırda düşer sefil.
Doğru ya! Doğru hayırla yoğrulur, hayra şer kefil.

Demem o ki: yok gibi memlekette dâvây-ı İslâm.
Bilen de çok, lakin yaşar ot gibi merkepten insan.
Havasız, kokar bok gibi mekteplerde lîsan.
Dâvâsız yaşar, pek tepelerde insan; vesselam...